HartCoherentie
HartCoherentie
Wanneer de hartslag wordt gemeten spreken we altijd over een gemiddelde hartslag per minuut.
De werkelijkheid van seconde tot seconde geeft een heel genuanceerder beeld.
Het zenuwstelsel, de ademhaling en het hartritme zijn nauw met elkaar verbonden
en hebben een grote invloed op de hartslag en het hartslagritme.
Autonoom zenuwstelsel. Iedereen kent wel de gevleugelde uitspraken over het "vechten of vluchten."
Situaties waarin we gedreven door de stress willen "vechten" of dat we door nood gedwongen gaan "vluchten."
Als we in een dergelijke situatie komen voelen we vaak het hart in de keel kloppen.
De ademhaling heeft een grote invloed op het hartritme. Adem ik in, dan neemt het hartritme toe,
adem ik uit, dan neemt het hartritme af. De tijd tussen hartslagen wisselt constant. Dit wordt hartritmevariabiliteit (HRV) genoemd en is een maat voor de vitaliteit. Hoe groter de HRV,
hoe vitaler je bent.
Als ik opgewonden raak, dan ga ik sneller ademen en neemt het hartritme toe.
Ga ik mij ontspannen, dan wordt mijn ademhaling rustig en neemt het hartritme af.
Bij opwinding voel ik stress
en daar wordt de samenhang in het verloop van de hartritmevariabiliteit onregelmatig van.
Emoties hebben een belangrijke invloed op het hartritme.
Heftige emoties kunnen de HRV een grillig karakter geven, zoals te zien is in deze afbeelding.
Ontspan ik en ga ik regelmatig ademen,
dan wordt de samenhang van het verloop van de HRV als een regelmatige golf.
Gevoelens van bijvoorbeeld "waardering" hebben een grote invloed op de HRV.
De harmonieus ogende samenhang van de HRV wordt 'HartCoherentie' genoemd.
Wanneer de hartslag wordt gemeten spreken we altijd over een gemiddelde hartslag per minuut.
De werkelijkheid van seconde tot seconde geeft een heel genuanceerder beeld.
Het zenuwstelsel, de ademhaling en het hartritme zijn nauw met elkaar verbonden
en hebben een grote invloed op de hartslag en het hartslagritme.
Autonoom zenuwstelsel. Iedereen kent wel de gevleugelde uitspraken over het "vechten of vluchten."
Situaties waarin we gedreven door de stress willen "vechten" of dat we door nood gedwongen gaan "vluchten."
Als we in een dergelijke situatie komen voelen we vaak het hart in de keel kloppen.
De ademhaling heeft een grote invloed op het hartritme. Adem ik in, dan neemt het hartritme toe,
adem ik uit, dan neemt het hartritme af. De tijd tussen hartslagen wisselt constant. Dit wordt hartritmevariabiliteit (HRV) genoemd en is een maat voor de vitaliteit. Hoe groter de HRV,
hoe vitaler je bent.
Als ik opgewonden raak, dan ga ik sneller ademen en neemt het hartritme toe.
Ga ik mij ontspannen, dan wordt mijn ademhaling rustig en neemt het hartritme af.
Bij opwinding voel ik stress
en daar wordt de samenhang in het verloop van de hartritmevariabiliteit onregelmatig van.
Emoties hebben een belangrijke invloed op het hartritme.
Heftige emoties kunnen de HRV een grillig karakter geven, zoals te zien is in deze afbeelding.
Ontspan ik en ga ik regelmatig ademen,
dan wordt de samenhang van het verloop van de HRV als een regelmatige golf.
Gevoelens van bijvoorbeeld "waardering" hebben een grote invloed op de HRV.
De harmonieus ogende samenhang van de HRV wordt 'HartCoherentie' genoemd.